Dopsluitingen

In veel gevallen wordt er bij het fixeren gebruik gemaakt van dopsluitingen. 
We hebben mechanische dopsluitingen en magneetsluitingen.

Gebruik mechanische sluitingen: 
Bij het plaatsen van een sluiting (dop) moet men de stift met de hand ondersteunen.

Daarna de dop er op drukken. 

Bij het openen eveneens de stift met de hand ondersteunen, en het sleuteltje in de dop drukken.

Het gebruik, en ook de inwerking van vocht, bepaalt de levensduur van dop- en magneetsluitingen.

(mechanische) dopsluitingen: 

In de dop zitten twee messing schalmpjes, die door twee krulveertjes aangedrukt worden. 
Bijbehorende stiften zijn er in drie lengtes. 

• Stift normaal wordt gebruikt voor het sluiten van (ongeveer) materiaal met twee ringen (ook wel zeilkousen genoemd). = 11.5 mm
• Stift lang is voor (ongeveer) drie ringen. = 18 mm
• Stift extra lang is voor (ongeveer) vier ringen. = 26 mm

De exacte dikte van het te sluiten materiaal moet ter plekke bepaald worden, daar de hoogte van de ringen kan verschillen.
De lengte van de stift (van een sluiting) bepaalt de dikte van het totale materiaal dat ermee gesloten kan worden. 
U moet zelf beoordelen of de lengte voldoende is. 

Een mechanische dopsluiting is wel te openen, ondanks dat er trekkracht op de gesloten band staat . 
Nieuwe sluitingen gaan wat zwaarder open en dicht omdat het binnenwerk zich moet zetten en inlopen. 
Extra onderhoud aan de dopsluiting kan men verrichten door een druppeltje (naaimachine) olie er in te doen.

Wanneer er veel met de dop op de stift gedraaid wordt kan de stift opzij van de groef zich verdikken. Op den duur kan de dop moeilijk van de stift af, en tenslotte vast gaan zitten. 

Deze verdikking is er met een vijl af te halen zodat de werking goed blijft. 

Hiervoor wordt een ijzervijl (zoet) gebruikt.